حیا در سخن

رعایت حیا در نحوه‌ی سخن گفتن

حیا در سخن گفتن؛ قرآن می‌گوید: «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْل‏» (احزاب/32) خضوع نکنید، «فَلا تَخْضَعْنَ» خضوع نکنید یعنی با کرشمه. «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْل» حرف که می‌زنید با کرشمه حرف نزنید. «فَیَطْمَعَ الَّذی فی‏ قَلْبِهِ مَرَض‏» (احزاب/32)، «یَطْمَعَ»، یعنی طمع می‌کند. «فَیَطْمَعَ» طمع می‌کند. «الَّذی» کسی که «فی‏ قَلْبِهِ مَرَض‏» در قلبش مرض است. یعنی آدم‌هایی که ریگی در کفششان است، وقتی دید با کرشمه حرف می‌زنی به سراغت می‌آید.

یک خرده نکته‌ی طلبگی بگویم. ادبی است. نمی‌گوید: «فیطمعون» لازم نیست چند نفر باشند، یک نفر هم در جامعه طمع کند شما باید خودت را بپوشانی. حتی یک نفر! نمی‌گوید: «یطمع الذین»، الذین نمی‌خواهد، «الذی»! یعنی حتی یک چشم ناپاک باشد که اگر با کرشمه حرف بزنی او هوای شما را می‌کند، حتی اگر یک نفر هم هست به خاطر آن یک نفر باید، «لا تَخْضَعْنَ» را به چه کسی می‌گوید؟ به زن پیغمبر! یعنی مردم از زن پیغمبر هم دست برنمی‌دارند. نه من دخترم نماز شب‌اش هم ترک نمی‌شود. خوب حالا نماز شبش ترک نمی‌شود آدم در یک لحظه گول می‌خورد. ما داشتیم پسرهای نماز شب خوان، دخترهای نماز شب خوان که در یک حادثه همه چیز هوا رفته است.

برنامه درسهایی از قرآن – آقای قرائتی